Groźne choroby
Groźne choroby psów
Toksokaroza--->
Toksokaroza jest kosmopolitycznym nicieniem bytującym w jelicie cienkim,
głównie młodych psów. Posiada charakterystyczną budowę. Nicień ten ma przedni
koniec ciała zaopatrzony w wydłużone boczne skrzydełka. Samiec ma 90-127mm długości
i 2,0-2,6 średnicy. Samica ma 126-198 mm długości i 2,6-3,0 mm średnicy.
Jaja składane przez samice do światła jelita są lekko owalne, prawie kuliste,
o grubej brązowej skorupce.
Dojrzałe psie glisty bytujące w jelitach zwierząt wytwarzają jaja,
które wydalane są do środowiska zewnętrznego wraz z odchodami.
W optymalnych warunkach (odpowiednia temperatura 27°C oraz wilgotność)
po 2-3 tygodniach uzyskują zdolność zarażania człowieka. Zarażają się nimi
najczęściej dzieci, bawiąc się ze zwierzętami bądź przebywając w środowisku skażonym jajami.
Połknięte przez człowieka jaja glisty psiej nie przechodzą pełnego cyklu rozwojowego.
Wykluwając się z jajeczek, przenikają przez ściany jelita cienkiego i drogą krwionośną
osadzają się w różnych narządach. Larwy cechuje duża żywotność - pozostają żywe w
organizmie nawet do dwóch lat.
Kleszcze--->
Kleszcze są to stawonogi, należące do rzędu roztoczy, gromady pajęczaków.
Są ektopasożytami żywiącymi się krwią ssaków i ptaków. Przenoszą wiele groźnych
chorób takich jak np. wirusowe zapalenie mózgu, malarię, dur brzuszny a patrząc z
pozycji naszych psów: boreliozę i babesziozę (piroplazmozę).
W przyrodzie występuje ok. 800-850 gatunków tych zwierząt.
Jednak nas interesują głównie 2 gatunki: najpopularniejszy Ixodes ricinus
odpowiedzialny za przenoszenie większości groźnych zarazków oraz Dermacenter reticulus
będący roznosicielem piroplazmozy.
Cykl życiowy kleszczy powoduje, iż ich wzmożona aktywność żerowania przypada na okres
od marca (a nawet wcześniej) do października (do pierwszych przymrozków).
Kleszcze są zwierzętami bardzo odpornymi na niesprzyjające warunki atmosferyczne, z
dolnymi przetrzymać wiele tygodni bez pożywienia.
Aparat gębowy kleszcza zaopatrzony jest w tzw. hipostomę przypominającą zaopatrzoną w
haczyki lancę, dzięki której bardzo trudne jest oderwanie się kleszcza od ciała ofiary.
Można to zrobić chwytając kleszcza w okolicy główki i wykręcając (nie wyrywając)
go energicznie w stronę odwrotną do ruchu wskazówek zegara. Jest to jedyna skuteczna i
sprawdzona metoda usunięcia kleszcza ze skóry psa.
Babeszjoza--->
Babeszjozę, zwaną też piroplazmozą psów, wywołuje pierwotniak uszkadzający czerwone krwinki,
w których bytuje. W naszym kraju typowe zachorowania powoduje gatunek Babesia canis,
ale także Babesia gibsoni, normalnie bytująca w krajach śródziemnomorskich i tropikalnych.
Żywicielami ostatecznymi babeszji są postacie dorosłe i larwalne kilku gatunków kleszczy.
Nosówka--->
Nosówka to choroba psów (także fretek), bardzo zaraźliwa i niestety często śmiertelna.
Jej następstwem są powikłania w obrębie układu oddechowego, pokarmowego, skóry i neurologiczne.
Objawy i przebieg choroby
OBJAWY:
Przebieg nosówki zależy od szczepu zarazka, wieku zwierzęcia, stanu jego odporności i
charakteru wtórnych infekcji. W efekcie może mieć ona postać bezobjawową,
bądź różne formy pośrednie, aż do ciężkiej choroby z dużą śmiertelnością.
Rozróżniamy dwa podstawowe rodzaje nosówki: nieżytową i nerwową.
Nosówka nieżytowa zaczyna się krótkotrwałym wzrostem temperatury ciała psa,
pogorszeniem apetytu i samopoczucia, nieznacznym zapaleniem spojówek lub biegunką.
Następnie temperatura spada, by po 2-7 dniach ponownie wzrosnąć. Pies traci dobre
samopoczucie i jest smutny. Nasilają się objawy choroby. Następuje wypływ z worków
spojówkowych i z nosa, zwierzę nie je i wykazuje objawy zapalenia gardła bądź migdałków.
Ciężarne suki mogą ronić.
Nosówka nieżytowa może mieć różne, niekiedy nakładające się na siebie postacie:
-oddechową (obfity wysięk z nosa, zapalenie jamy nosowej, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc);
-jelitową (biegunka, wychudzenie, odwodnienie);
oczną (owrzodzenie bądź perforacja rogówki, światłowstręt, silne łazawienie,
zapalenie tęczówki prowadzące do ślepoty);
-skórną (zaczerwienienie i krostki bądź pęcherzyki na skórze brzucha, ud, wewnętrznej
stronie małżowin usznych);
tzw. chorobę twardej łapy (po kilku tygodniach od choroby skóra na opuszkach łap i
na nosie staje się szorstka i spękana).
Postać nerwowa nosówki występuje samodzielnie bądź po ustąpieniu objawów nosówki nieżytowej.
U psa pojawiają się zaburzenia neurologiczne polegające na różnego rodzaju niedowładach i
porażeniach (chwiejność zadu przy chodzeniu). Doprowadzają one do nietrzymania moczu i kału.
Natępstwem tej nosówki może być padaczka.
Śmiertelność w wyniku tej choroby jest stosunkowo wysoka, szczególnie gdy przybiera ona postać
neurologiczną.